Όταν θες να αλλάξεις, δε βγαίνεις έξω να το πεις σε όλο τον κόσμο. Δεν αρχίζεις τις βαρύγδουπες δηλώσεις τύπου «παιδιά αλλάζω, ελάτε να με πάρετε μάτι», γιατί εκεί, ακόμα και ο Μπραντ Πιτ να ήσουν, χεσμένο θα σε είχαν όλοι. Κάνεις τα πράγματα σιγά σιγά. Μερικές μικρές αλλαγές τις οποίες δεν τις λες, δεν τις δείχνεις, απλώς τις κάνεις, γιατί σου αρέσει ο εαυτός σου έτσι. Γουστάρεις ρε παιδί μου να αλλάζεις. Κι όχι για να κερδίσεις κάποιον, αλλά για τον εαυτό σου. Για να είσαι και να νιώθεις εσύ ο ίδιος καλά. Και πραγματικά νιώθεις καλά μόλις αλλάξεις. Αλλά όχι μόνο τότε, ακόμα και την ώρα της διαδικασίας της αλλαγής, νιώθεις σουπερ ρε παιδί μου, πετάς στα σύννεφα, πως το λένε. Από την άλλη βέβαια, είναι λογικό να θες να βγεις να το πεις σε όλους, αλλά ως εκεί. Ούτε παραπέρα ούτε τίποτα. Μένεις στη θέληση κι αφήνεις εκείνους που θέλουν να το δουν να το δουν και να το αναγνωρίσουν. Για τους υπόλοιπους, λυπάμαι, αλλά ζαμαν φου.
Και πραγματικά έτσι είναι. Δεν διατυμπανίζεις σε όλους για αυτή την τεράστια αλλαγή στη ζωή σου. Την αφήνεις να έρθει. Τη βιώνεις όσο πιο βαθιά μέσα σου μπορείς. Δεν την εξαναγκάζεις να συμβεί. Απλά συμβαίνει. Πως συμβαίνει να χυθεί ο καφές? Πως συμβαίνει να σκάσει ένα μπαλόνι? Είναι ένα απλό συμβάν. Που ναι μεν το ήθελες κι ίσως κατά βάθος να το επιδίωξες, αλλά έγινε ακριβώς τη στιγμή που δεν το περίμενες. Εκεί που καθόσουν ήσυχα κι ωραία στα αυγουλάκια σου, εκεί ήρθε να σε πάρει και να σε σηκώσει. Και μην αρχίσεις να κλαις για τα αυγά τώρα και για το ποιος θα τα κλωσάει. Σιγά τον πολυέλαιο. Όλο και κάποια κότα θα περάσει από εκεί και θα καλύψει το κενό. Μην ανησυχείς, κότες υπάρχουν πολλές. Μπορεί να μην κακαρίζουν, αλλά πίστεψέ με, υπάρχουν. Αρκεί να κοιτάξεις όλους εκείνους που βαδίζουν με σκυμμένο κεφάλι.
Ναι, ξέρω τι θα πεις πάλι. Ότι κι εσύ με σκυμμένο κεφάλι περπατάς. Λοιπόν, θα σου δώσω μία συμβουλή: Μην αντιδράς στα λόγια των ανθρώπων. Ο λόγος που σε κάνει να αντιδράς δεν είναι επειδή σε ενοχλεί. Πρέπει να μάθεις να βρίσκεις μέσα σου τον πραγματικό λόγο που συμβαίνει όλο αυτό. Τίποτε άλλο. Στην ουσία ξέρεις πως ό,τι σου λέει ο άλλος ισχύει, γι αυτό και νευριάζεις. Αν λοιπόν αυτό, το αφήσεις να προχωρήσει, να πάει παρακάτω, αν αφήσεις τη σκέψη σου να σε οδηγήσει πιο μακριά, τότε θα δεις πολλά πράγματα που μέχρι τώρα δεν ήθελες ή δεν μπορούσες να δεις. Θα καταλάβεις διάφορα, θα απελευθερωθείς. Μην τις βλέπεις σαν κάτι άσχημο τις ενοχές. Δεν είναι. Όταν τις αγκαλιάσεις θα δεις ότι το μόνο κακό που έχουν ότι έρχονται όποτε θέλουν. Είμαι σίγουρος ότι αν ψάξεις κάπου έξω, ή ακόμα αν κοιτάξεις δίπλα σου, θα δεις πολλές τέτοιες γυναίκες και πολλούς τέτοιους άντρες να κυκλοφορούν στον δρόμο και να σου ζαλίζουν τον έρωτα. Με την καλή και την κακή έννοια.
Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Άλλαξε αν θες. Μείνε ίδιος αν θες. Κάνε ό,τι θες. Ό,τι γουστάρεις. Πρόσεξε μόνο δύο πράγματα: α) Τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις και β) να μην παίζεις με τους ανθρώπους. Γιατί ξέρεις, ό,τι δώσεις θα πάρεις. Και δε στο λέω ως Χριστιανός Ορθόδοξος, γιατί μόνο στην ταυτότητα είμαι, ως άνθρωπος στο λέω. Κοίτα λοιπόν να δώσεις όμορφα πράγματα στους άλλους, κοίτα να τους κάνεις να περνάνε καλά κι όλα τα άλλα άστα να πάνε στο διάολο. Και κάτι ακόμα, πολύ βασικό. Κοίτα να περνάς κι εσύ καλά, αλλιώς δεν θα περνάει κανείς σας καλά. Άντε τώρα, δρόμο, ξουτ, φύγε. Έχουμε και δουλειές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου