Στα είπα όλα, φίλα με τώρα...

Να λοιπόν που ξαναβρισκόμαστε. Εσύ κι εγώ και μια κούπα καφέ για να σπάει τον πάγο. Το ότι εσύ είσαι στην φαντασία μου, το ότι η παρουσία σου είναι ανύπαρκτη, είναι αμελητέο. Γιατί για μένα είναι υπαρκτή. Όταν σε θέλω σε νοιώθω, σου μιλάω, με ακούς, μου απαντάς. Όπως όλα τα βαθιά κρυμμένα μυστικά, όπως όλες οι αναμνήσεις. Όπως όλες οι κρυφές μας σκέψεις. Να λοιπόν που σ' έχω απέναντί μου και πρέπει να σου πω μερικά πραγματάκια. Να σου φανερώσω την μεγαλύτερή μου αλήθεια. Και ξέρεις δεν είναι και πολύ εύκολο, γιατί πρέπει συγχρόνως να την κρύβω. Να σου δείξω ότι τώρα που σου μιλάω δεν είμαι γυμνός. Πρέπει να σου δείξω ότι όλη μου η αλήθεια βγαίνει σε σένα, αλλά εγώ είμαι προστατευμένος από τα οποιαδήποτε χτυπήματα. Πρέπει να δεις μόνη σου αυτό που θέλω να σου πω, αλλά εγώ να μην απογυμνωθώ. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή.

Νομίζω ότι αρκετό πρόλογο έκανα. Αν και, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι πρέπει να το μάθεις. Κι αυτό, γιατί φοβάμαι το τι θα γίνει μετά, τι θα επακολουθήσει. Θα με πάρεις αγκαλιά και θα με φιλήσεις? Θα με αφήσεις να περιφέρομαι γυμνός? Θα με αφήσεις να κάνω εγώ το βήμα της αγκαλιάς? Κι αν τελικά το κάνω, θα το δεχτείς? Κι αν το δεχτείς πόσο όμορφα θα μπορούν να είναι τα πράγματα? Ή μήπως είναι ένα ακόμα λάθος μέσα στα πολλά και τελικά θα απομείνω πάλι μόνος και προδότης? Κι αν δεν το δεχτείς και καταστρέψω αυτό που νόμιζες ότι υπήρχε? Τι κάνουμε εκεί κοπελιά? Δεν μιλάς, ε? Επιλέγεις την σιωπή. Προτιμάς να ανοίξω εγώ την πόρτα και να βγω. Κι ίσως τελικά εσύ να ακολουθήσεις την σιγουριά των βημάτων μου. Αμ δε. Σιγά μην βγω πρώτος.

Ναι, αλλά αν δεν βγω εγώ ποιος θα πρέπει να βγει? Εσύ? Εσύ ίσως να φοβάσαι περισσότερο από μένα. Εσύ ίσως να έχεις τον φόβο της γυναίκας. Ναι, έλα όμως που εγώ έχω του άντρα. Κι όταν ο άντρας φοβάται, κρύβεται κάτω από γυναικεία φουστάνια. Και τότε γίνεται χειρότερος κι από γυναίκα. Τόσο, που κανείς δεν αξίζει να ασχοληθεί μαζί του. Ούτε καν η γυναίκα που του παρείχε την κρυψώνα. Άρα δεν πρέπει να φοβάμαι. Γιατί αν φοβηθώ έστω για μια στιγμή, θα γίνεις μπότα και θα με πατήσεις. Κι όταν δουν οι άλλοι ότι με πατάς θα με πατήσουν κι εκείνοι. Κι έτσι ποδοπατημένος που θα είμαι, δεν θα είναι καθόλου εύκολο να σηκωθώ. Κι έτσι θα πέσω πιο κάτω. Τόσο που θα με σιχαθείς. Και μετά θα λες τι μου βρήκες.

Λοιπόν, πρέπει να αυτοκυριαρχήσω. Τι είναι όλα αυτά που είπα παραπάνω? Τα πάντα στην ζωή θέλουν θάρρος. Κι εγώ έχω αποδείξει ουκ ολίγες φορές ότι το έχω. Συγκεκριμένα, έχω τόσο θάρρος, που κανείς δεν το πίστευε όταν το είδε. Νόμιζε ότι ήταν κάποιο τέχνασμα ή κάποιος τρόπος να κρύψω άλλα πράγματα, βαθύτερα. Έλα όμως που εγώ, ξέρω ότι το έχω. Και, στ' αλήθεια, υπάρχουν φορές που νομίζω ότι παίζω τον δειλό για να επιβεβαιώσω τους άλλους κι έτσι να με αποδεχτούν. Έτσι κακομοίρης και κακορίζικος που θέλω να δείχνω. Για να κρύψω βαθύτερες δυνάμεις και να κάνω τους άλλους να νομίζουν πως είναι δυνατοί.

Όχι, όχι. Προτιμώ να με νομίζεις δειλό. Είναι καλύτερα για όλους. Ή, είναι καλύτερα για μένα. Να κρυφτώ πίσω από την δειλία μου για να νομίζεις ότι δεν είμαι εκείνος που θες. Κι έτσι τελικά θα σωθούμε όλοι μας. Εσύ θα βρεις κάποιον άλλον να αγαπήσεις, εγώ θα συνεχίσω την ζωή μου και οι υποτιθέμενοι εχθροί μου την δική τους. Ναι, ναι. Αυτό θα κάνω. Θα σε αποφύγω. Θα σε αποφεύγω για πάντα. Μάλλον, όχι. Δεν θα σε αποφεύγω. Θα κάνω κάτι καλύτερο. Θα σε κάνω να μην με θες. Θα με σιχαθείς, θα αηδιάσεις μαζί μου. Θα νομίζεις ότι είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Θα πιστέψεις το ψέμα μου. Μου έχουν πει ότι όταν θέλω είμαι καλός στα ψέματα. Και το πίστεψα. Αλλά, μήπως ήταν εκείνοι καλύτεροι στα ψέματα και με έκαναν να πιστέψω μια τόση ψεύτικη αλήθεια?

Τέλος. Το πήρα απόφαση. Ας νομίζει ο καθένας ό,τι θέλει. Δικιά του η άποψη, δικός του κι ο θυμός. Δικές μου οι επιλογές και οι όποιες ενοχές. Καιρός να μάθεις την μεγάλη μου αλήθεια. Εκείνο που ποτέ δεν είπα γιατί το φοβόμουν ακόμα κι εγώ ο ίδιος. Όλα όσα θέλω να σου πω κρύβονται στα σημεία στίξης. Όλα μου τα συναισθήματα κρύβονται στα αμέτρητα αποσιωπητικά. Κι αν εδώ δεν βλέπεις κανένα, είναι γιατί έτσι ίσως να μην με πιστέψεις. Ίσως να νομίζεις ότι σε κοροϊδεύω κι έτσι να βγω κερδισμένος. Στα είπα όλα, φίλα με τώρα...